Jak ocalić świat na małej scenie?, reż. Paweł Łysak, nagranie spektaklu Teatru Powszechnego w Warszawie

Piątek, 14 maja 2021, godz. 16.00–20.00, strona VOD Teatru Powszechnego.

Osobiste historie ojców z Polski, Ukrainy i Afryki są kanwą przedstawienia o nadciągającej katastrofie ekologicznej, głodzie i przyszłości planety. Punktem wyjścia w pracy nad spektaklem była opowieść o ojcu reżysera, docencie Janie Łysaku, twórcy utopijnej metody zbioru zboża w fazie dojrzewającego, zielonego ziarna, a także losy Alexandra Voronova, górnika z Donbasu oraz Demby Bâ, mechanika pokładowego z Senegalu. Ich działalność pozostaje śladem planów podboju i męskich fantazji ocalenia świata. Jaką rzeczywistość pozostawili po sobie nasi ojcowie? Co możemy zrobić, żeby nie popełniać ich błędów? Jakie szanse na rozwój zostawimy następnym pokoleniom?

prapremiera: 9 listopada 2018 r., Scena Mała Teatru Powszechnego w Warszawie

czas trwania: 110 minut (bez przerwy)

reżyseria: Paweł Łysak

tekst: Paweł Łysak i Paweł Sztarbowski na podstawie słowa mówionego Anny Ilczuk, Mamadou Góo Bâ, Artema Manuilova i Pawła Łysaka

dramaturgia: Paweł Sztarbowski

scenografia: Janek Simon

muzyka: Andrzej Kłak i zespół

reżyseria światła: Piotr Pieczyński

asystentka reżysera: Nawojka Gurczyńska

inspicjentka: Barbara Sadowska

obsada: Mamadou Góo Bâ, Anna Ilczuk, Andrzej Kłak, Artem Manuilov (gościnnie), Kazimierz Wysota

Rozmowa z twórcami spektaklu Jak ocalić świat na małej scenie?

Piątek, 14 maja 2021, godz. 20.00

Po emisji nagrania, o godzinie 20.00 odbędzie się rozmowa z reżyserem, dramaturgiem oraz aktorami występującymi w spektaklu. Spotkanie z udziałem Pawła Łysaka, Pawła Sztarbowskiego oraz Andrzeja Kłaka, Artema Manuilova i Mamadou Góo Bâ poprowadzą Katarzyna Kręglewska oraz Małgorzata Woźniak. Transmisja rozmowy na kanale Facebook.

Fragmenty recenzji przedstawienia

„Pawłowi Łysakowi udało się wraz z ekipą stworzyć spektakl bardzo emocjonalnie intensywny, pełen humoru i dystansu, ale prowadzący do tragedii, w której nie ma katharsis, tylko pojawia się na horyzoncie apokalipsa. Tylko że ten horyzont nie dotyczy abstrakcyjnego końca dziejów, ale bardzo osobistej perspektywy każdego z widzów. W ten oto sposób świadomość ekologiczna wkroczyła na deski polskiego teatru instytucjonalnego.”

(Edwin Bendyk, Antymatrix)

„Wspólne jest wzruszenie synów, ale i namysł nad tym, jaki świat ich ojcowie pomagali budować. (...). Poruszające jest to, że te historie się łączą – ojciec Łysaka mieszkał na Ukrainie, jak rodzina Artema, a potem w Nigerii, wśród plemienia Fulde, z którego pochodzi Mamadou. Na warszawskiej scenie stoją obok Polak, Ukrainiec i Senegalczyk, i opowiadają historie, które dowodzą, jak jesteśmy blisko siebie. Niestety, także w obliczu końca świata.”

(Aneta Kyzioł, „Polityka”)

Biogramy

Paweł Łysak

Paweł Łysak − reżyser teatralny i radiowy. Ukończył Wydział Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego oraz Wydział Reżyserii Dramatu warszawskiej PWST. W 1998 r. wraz z Pawłem Wodzińskim założył „towarzystwo teatralne”, a w latach 2000-2003 wspólnie kierowali Teatrem Polskim w Poznaniu. Od roku 2006 do 2014 był Dyrektorem Teatru Polskiego im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy oraz siedmiu edycji Festiwalu Prapremier (2007–2014). Od września 2014 Dyrektor Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hübnera w Warszawie.

Laureat prestiżowych nagród i wyróżnień, m.in. Złotego Krzyża Zasługi za „zasługi dla kultury polskiej” (2015), Dorocznej Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w kategorii „Teatr” (2012), Paszportu „Polityki” w kategorii „Teatr” (2008). Nagrodzony również medalem Casimirus Magnus Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego (2014), finalista plebiscytu „Gazety Wyborczej” - Bydgoszczanin 25-lecia. Ponadto uzyskał wyróżnienie za reżyserię spektaklu V (F) ICD-10. Transformacje w ramach XVI Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (2010), Nagrodę X Ogólnopolskiego Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu również za reżyserię spektaklu V (F) ICD-10. Transformacje (2010), Laur im. Andrzeja Szwalbego (2009), Nagrodę Feliks „Gazety Wyborczej” dla ludzi sukcesu (2008) oraz Nagrodę Marszałka Województwa Kujawsko – Pomorskiego (2008).

Jako reżyser debiutował spektaklem Roberto Zucco Bernarda M. Koltèsa (1992). Pracował w Teatrze im. Osterwy w Lublinie, gdzie zrobił m.in. Antygonę w Nowym Jorku Janusza Głowackiego (1993), Wiśniowy Sad A. Czechowa (1997), Krzesła E. Ionesco (1998). Poza tym, zrealizował m.in. Bachantki Eurypidesa (Teatr im. A. Mickiewicza, Częstochowa, 1995), Sędziów Stanisława Wyspiańskiego (Teatr Polski, Warszawa, 1998). W ramach „towarzystwa teatralnego” zrealizował Shopping and Fucking Marka Ravenhilla (Teatr Rozmaitości, Warszawa, 1998), Ogień w głowie Mariusa von Mayenburga (1999). W czasach dyrekcji poznańskiej przygotował m.in. Noc Helvera oraz Helmucika Ingmara Villqista, Księcia niezłomnego Juliusza Słowackiego, Freiheit-Wolność wg Leona Kruczkowskiego, Terroryzm braci Presniakow. W 2005 r. zrealizował Iwanowa Antoniego Czechowa w Teatrze im. S. Jaracza w Łodzi, a trzy lata później Sen Nocy Letniej Williama Szekspira. W Teatrze Polskim w Bydgoszczy w 2008 r. wyreżyserował nagradzaną Sprawę Dantona Stanisławy Przybyszewskiej, a w 2009 Trzy siostry wg Antoniego Czechowa. W ramach międzynarodowego projektu Goethe-Institut „After the fall / Po upadku. Europa po 1989 roku” została zrealizowana premiera V (F) ICD -10. Transformacje z tekstem Artura Pałygi, będąca próbą teatralnego uchwycenia przemian w Europie Środkowo-Wschodniej po upadku komunizmu (Teatr Polski w Bydgoszczy, 2009), w 2011 roku wyreżyserował Operę za trzy grosze Bertolta Brechta, w 2012 roku – Popiełuszkę Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk, a w 2013 Wiśniowy Sad A. Czechowa. W 2014 roku na bydgoskiej scenie wyreżyserował cykl ośmiu monodramów Historie Bydgoskie Artura Pałygi, a w 2015 Krzyczcie, Chiny! wg Siergieja Tretiakowa. Wyreżyserował także Opowiem wam bajkę – spektakl na podstawie bajek Zofii Lorentz oraz wspomnień osób, które podczas powstania warszawskiego były dziećmi (Muzeum Powstania Warszawskiego, 2010).

Paweł Sztarbowski

Paweł Sztarbowski − doktor nauk humanistycznych. Ukończył filozofię na Uniwersytecie Warszawskim, studiował Wiedzę o Teatrze w Akademii Teatralnej w Warszawie, w Instytucie Sztuki PAN obronił dysertację doktorską „Teatr i Solidarność. O teatrze wspólnoty”, pisaną pod kierunkiem prof. Krystyny Duniec. W latach 2006-2011 pracował w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego na stanowisku kierownika działu promocji teatru, a w latach 2011-2014 w Teatrze Polskim w Bydgoszczy na stanowisku zastępcy dyrektora ds. programowych i dyrektora programowego Festiwalu Prapremier. Od września 2014 pracuje w Teatrze Powszechnym w Warszawie na stanowisku zastępcy dyrektora ds. programowych.

Wortalu Teatralnego e-teatr.pl. Jako recenzent i publicysta współpracował m.in. z „Tygodnikiem Powszechnym”, „Notatnikiem Teatralnym”, „Teatrem”, „Didaskaliami”, „Opcjami”, „Metrem”, „Newsweek Polska”, a także z pismami zagranicznymi zajmującymi się teatrem – „Theater der Zeit”, „Svet e Divadlo” i „Theatre Seasons”. Był stałym felietonistą portalu e-teatr.pl oraz autorem wielu tekstów naukowych na temat teatru wygłaszanych na ogólnopolskich i międzynarodowych konferencjach oraz publikowanych w tomach zbiorowych. Jest redaktorem książek Liberated energy (Warszawa 2011) i Teatr wspólny (Bydgoszcz 2013).

Prowadzi zajęcia z dramaturgii w ramach Laboratorium: Projektowanie Kultury przy SWPS w Warszawie. Wykłada w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza i w Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania przy PAN. Jako dramaturg współpracował m.in. z Michałem Zadarą przy projekcie Kupiec Mikołaja Reja w Starym Teatrze w Krakowie, z Pawłem Łysakiem przy V (F) ICD-10. Transformacje i Operze za trzy grosze w Teatrze Polskim w Bydgoszczy i Opowiem wam bajkę w Muzeum Powstania Warszawskiego, Wojciechem Farugą przy spektaklach Walentynaw Domu Spotkań z Historią w Warszawie (2012), W środku słońca gromadzi się popiół w Starym Teatrze w Krakowie (2014) i Trędowata. Melodramat(2014), Marcinem Liberem przy Weselu Stanisława Wyspiańskiego (2013). Pracował też nad tekstem i dramaturgią polsko-szwajcarskiego spektaklu Against w reżyserii Nilsa Torpusa (2013).

Dla Teatru Polskiego Radia adaptował słuchowiska reżyserowane przez Pawła Łysaka – Dziady Adama Mickiewicza i Proszę państwa do gazu na podstawie opowiadań Tadeusza Borowskiego, a także Mimesis na podstawie opowiadań Pawła Huelle w realizacji Radia Pomorza i Kujaw. Jest autorem słuchowisk Somosierra i Wyczółkowski wychodzi z obrazu. Somosierra nagrodzona została Grand Prix Festiwalu Telewizji Polskiej i Polskiego Radia „Dwa Teatry” (2011).

Laureat teatralnej nagrody Prezydenta Miasta Bydgoszczy za rok 2013 oraz teatralnej nagrody Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego za rok 2014.

Anna Ilczuk

Anna Ilczuk − w 2004 roku ukończyła Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu; za rolę Dvori w dyplomowym spektaklu Zabawy na podwórku w reż. Pawła Miśkiewicza otrzymała Nagrodę Ministra Kultury na XXII Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi. W tym samym roku została aktorką Teatru Polskiego we Wrocławiu, gdzie stworzyła niemal 30 ról, m.in.: w spektaklach Jana Klaty, Moniki Pęcikiewicz, Krystiana Lupy, Michała Borczucha, Krzysztofa Garbaczewskiego i Michała Zadary.

Za role w przedstawieniu Utwór o Matce i Ojczyźnie w reż. Jana Klaty otrzymała Nagrodę im. Jana Świderskiego w XVII Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. Stale współpracuje z Grupą Artystyczną Ad Spectatores Pod Wezwaniem Calderóna we Wrocławiu. W kwietniu 2017 roku dołączyła do zespołu Teatru Powszechnego w Warszawie.

Andrzej Kłak

Andrzej Kłak − absolwent Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu. Po zakończeniu studiów w 2008 roku związał się z Teatrem Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu, a od 2012 roku występował na deskach Teatru Polskiego we Wrocławiu. Grał w spektaklach takich reżyserów, jak między innymi: Piotr Ratajczak, Monika Strzępka, Radosław Rychcik, Krzysztof Garbaczewski, Jan Klata, Michał Zadara, Ewelina Marciniak. Za rolę w spektaklu O dobru Pawła Demirskiego w reż. Moniki Strzępki otrzymał w 2012 roku nagrodę za najlepszą drugoplanową rolę męską podczas V Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Boska Komedia w Krakowie. W kwietniu 2017 roku został etatowym aktorem Teatru Powszechnego.

Artem Manuilov

Artem Manuilov – aktor, ukończył Lwowski Uniwersytet Narodowy im. Iwana Franki, na wydziale aktorskim (kurs Vladimira Kuchinskiego). Był członkiem zespołu Lwowskiego Akademickiego Teatru im. Lesia Kurbasa (2006-2009) oraz Teatru Gardzienice (2010-2015). Prowadził warsztaty i treningi aktorskie dla profesjonalistów w Polsce i Ukrainie. Na podstawie metodologii dwóch szkół teatralnych o różnych tradycjach stworzył formę treningu aktorskiego, który składa się z zestawu ćwiczeń, pozwalających utrzymywać w dobrej kondycji wszystkie elementy aktorskiej osobowości (ciało i głos, umysł i uczucia).

Mamadou Góo Bâ

Mamadou Góo Bâ − artysta, znany również jako Góo Bâ, od 20 lat występuje jako aktor, muzyk i performer, a także członek międzynarodowej grupy artystycznej LaFabriks, z którą zrealizował wiele projektów, m.in. w Niemczech, Francji, Belgii, Szwajcarii, Holandii, Austrii i Japonii. W Polsce koncertuje m.in. z Raphaelem Rogińskim i zespołem The Rockas. Jest współtwórcą i solistą formacji muzycznej Żywica. W 2014 zajął pierwsze miejsce w konkursie zorganizowanym w ramach festiwalu War<So>Vie Instytutu Sztuk Performatywnych i fundacji Warsaw Bauhaus. Uczestniczył w licznych projektach teatralnych i performansach, m.in. w spektaklu Nikt nie byłby mną lepiej. Koncert w reżyserii Łukasza Chotkowskiego w Lubuskim Teatrze im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze (2013), a także w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie jako przewodnik po wystawie Karoliny Brzuzan Noma (2015). Od dwóch lat jest członkiem fundacji Strefa WolnoSłowa, z którą zagrał w spektaklach Burza, Język do oc(a)lenia i To jest Europa?. Wystąpił także w spektaklu Wściekłość w reż. Mai Kleczewskiej, w którym wcielił się w rolę Świadka Mamadou. W marcu 2018 roku dołączył do zespołu Teatru Powszechnego.

Zdjęcia z przedstawienia

Jak założyć konto na platformie VOD Teatru Powszechnego?

Oto Twój indywidualny kod dostępu: [kod]

Zachęcamy do założenia konta i aktywacji kodu wcześniej, aby nie zostawiać tego na ostatnią chwilę i w razie jakichkolwiek problemów lub pytań mieć jeszcze czas na bezpośredni kontakt z obsługą widowni.

Wejdź na stronę www.vod.powszechny.com

1. W prawym, górnym rogu kliknij na: „Zaloguj się” i jeśli posiadasz konto – zaloguj się i przejdź do kroku numer 3.

2. Jeśli nie posiadasz konta na VOD i chcesz je założyć, to w prawym, górnym rogu kliknij na: „Zaloguj się” i rozpocznij rejestrację – kliknij przycisk „Załóż konto”. Zakładając nowe konto, użyj swojego adresu e-mail. Konieczne jest także podanie daty urodzenia, między polami „dzień/miesiąc/rok” możesz przechodzić przy pomocy kursora myszy lub używając klawisza Tab. Po wypełnieniu formularza i kliknięciu „Zarejestruj”, otrzymasz e-mail z adresu vod.powszechny.com, kliknij w nim na przycisk: „Aktywuj swoje konto”. Uwaga: mail z linkiem aktywującym konto może wpaść do skrzynki spam, prosimy o uważne sprawdzenie wszystkich folderów poczty mailowej.

3. Po zalogowaniu się, kliknij przycisk „Twoje konto” (zlokalizowany w prawym górnym rogu).

W polu „Kod rabatowy” wpisz Twój indywidualny kod i naciśnij przycisk „Aktywuj”.

5. Kod automatycznie doda się do Twojego konta.

6. Przejdź na stronę główną www.vod.powszechny.com, wybierz spektakl „Jak ocalić świat na małej scenie?” 14 maja, przejdź na dół strony i kliknij „Wykorzystaj kod” – to uruchomi dostęp do materiału wideo punktualnie o godz. 16.00; wcześniej ukaże się także zegar odliczający czas do rozpoczęcia emisji oraz informacja: „Posiadasz dostęp”.

W razie problemów – skontaktuj się telefonicznie z obsługą widowni pod numerem: 22 619 99 13 (czynny od poniedziałku do piątku, w godz. 9.00 – 17.00, a także pół godziny przed wydarzeniami na VOD i w czasie wydarzeń).