Sesje SWPS
Nawiązanie współpracy z SWPS Uniwersytetem Humanistycznospołecznym umożliwia poszerzenie dotychczasowej tematyki festiwalu o nowe obszary, a także dotarcie do jeszcze większego kręgu odbiorców. Sesje SWPS podczas 12. Festiwalu Between.Pomiędzy obejmują rozmowy podczas spotkań edukacyjnych, kierowanych do licealistów (Anna Warso i Paweł Pyrka) oraz te adresowane do wszystkich osób zainteresowanych literaturą i tłumaczeniami (Agnieszka Pantuchowicz i Tadeusz Rachwał). Sesje prowadzi profesor David Malcolm.
Profesor David Malcolm wykłada w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej SWPS w Warszawie. Z festiwalem Between.Pomiędzy związany jest od 2010 roku. Podczas festiwalu prowadzi liczne sesje i spotkania.
research
1
Paweł Pyrka
Paweł Pyrka jest adiunktem na Wydziale Nauk Humanistycznych i Społecznych Uniwersytetu SWPS w Warszawie, gdzie prowadzi zajęcia z literatury amerykańskiej oraz teorii literatury i kultury. Jego praca doktorska poświęcona była złotej erze literatury pulp w USA. Jest autorem publikacji o twórczości E. A. Poe, H. P. Lovecrafta i S. Grabińskiego. Jego zainteresowania badawcze dotyczą literatury i kultury popularnej, fikcji interaktywnej, studiów nad pamięcią oraz współzależności między technologią a kulturą.
Od Poe do Miéville’a: wyprawy w (nową) literaturę niesamowitą. Paweł Pyrka w rozmowie z Davidem Malcolmem
Tradycja opowieści niesamowitej jako stylu i poetyki pisania w obrębie literatury spekulatywnej podlegała licznym (i znaczącym) przemianom, od swych początków w utworach Edgar Allana Poe i Algernona Blackwooda, poprzez rozkwit na kartach groszowych magazynów publikujących teksty Clarka Ashtona Smitha i H. P. Lovecrafta, by w końcu osiągnąć nowe stadium „poczwarności”, którego doskonałym przykładem są teksty Chiny Miéville’a i Jeffa VanderMeera. Rozmowa posłuży jako swoista wyprawa w światy wyobrażone przez autorów opowieści niesamowitej oraz próba przyjrzenia się, w jaki sposób ich teksty mogą stanowić komentarz do współczesności widzianej w krzywym, ciemnym zwierciadle.
research
2
Anna Warso
Anna Warso pracuje na Uniwersytecie SWPS w Warszawie, gdzie prowadzi zajęcia z literatury amerykańskiej i przekładu. Pisała o melancholii, teatralności i utracie w “Piosenkach snu” Johna Berrymana, a później także o twórczości Elizabeth Bishop, Johna Ashbery’ego oraz kilku prozaików amerykańskich. Jej zainteresowania akademickie obejmują, między innymi, dwudziestowieczną poezję amerykańską, transformacyjne aspekty przekładu, a ostatnio również poetykę korespondencji.
„Jakby nie z tego świata”. Anna Warso i David Malcolm rozmawiają o zwierzętach, roślinach i miejscach w kilku wierszach Elizabeth Bishop.
Spędziwszy kilkanaście lat w Brazylii, a wcześniej - to tu, to tam, między Stanami Zjednoczonymi i Kanadą, Elizabeth Bishop z uwagą przyglądała się krajobrazom, przedmiotom i miejscom. My z uwagą przyjrzymy się obecności roślin i zwierząt w kilku utworach Bishop. Do czego potrzebny jest człowiekowi wiersz o „potężnej”, ale raczej „brzydkiej” rybie i dlaczego spotkanie z łosiem ma być takie ważne? Porozmawiamy też o tym, co się może wydarzyć w momentach kontaktu między światami pełnymi nieznajomych ciekawych stworzeń i rzeczy.
research
3
Tadeusz Rachwał
Tadeusz Rachwał jest profesorem zwyczajnym w Uniwersytecie SWPS w Warszawie. Prowadzi zajęcia dydaktyczne ze współczesnych teorii krytycznych oraz kultury i literatury brytyjskiej i amerykańskiej. Jego publikacje dotyczą zagadnień kulturowych i społecznych we współczesnym dyskursie literackim. Książka jego autorstwa poświęcona niepewności epistemologicznej i ekonomicznej (Precarity and Loss) została opublikowana nakładem Wydawnictwa Springer w roku 2017.
„Dźwięk obcy uchu”: Tadeusz Rachwał i David Malcolm rozmawiają o poetyce inności
Dyskusja dotyczyła będzie sposobów, w jakie niektóre niejasne semantycznie i fonetycznie teksty piosenek mogą zostać błędnie zinterpretowane przez słuchaczy, w tym także tych, dla których język, w którym zostały napisane, jest ich językiem ojczystym. Głównym wykonawcą dźwięków obcych dla uszu będzie Bob Dylan, choć omówione zostaną też inne przykłady efektów udziwniających. Chodzi nam o poetykę inności, o kulturową przestrzeń nie tylko obcego, ale także o cudzoziemca/kę wyobcowanego/ną oraz o interpretacyjną legitymizację niejednoznaczności rozumienia. Legendarna obecność Boba Dylana na świecie z pewnością nie zależy wyłącznie od jasnego zrozumienia tekstów jego piosenek, a wiele osób słuchających jego występów w pewnym sensie błędnie odczytuje jego teksty - może tak być również w przypadku tzw. Native speakerów angielskiego. Chociaż Dylan był stosunkowo dobrze znany w Polsce od początku swojej kariery, teksty jego piosenek pozostają w dużej mierze niejasne dla znacznej części polskiej publiczności i wydaje się, że warto zadać sobie pytanie o to, co z nich (i mniej więcej ile z nich) nadal można uznawać za obce.
research
4
Agnieszka Pantuchowicz
Agnieszka Pantuchowicz jest profesorem Uniwersytetu SWPS w Warszawie, gdzie prowadzi zajęcia dydaktyczne z zakresu przekładoznawstwa i literaturoznawstwa. Jej zainteresowania badawcze dotyczą teorii przekładu, studiów kulturowych, literatury porównawczej i krytyki feministycznej. Publikowała artykuły o poezji polskiej i anglojęzycznej.
Język poetycki a przekład jako przepisywanie: Agnieszka Pantuchowicz w rozmowie z Davidem Malcolmem
Pojęcie przepisywania wprowadzone już jakiś czas temu przez Susan Basnett i Andre Lefevre’a jako niemal synonim tłumaczenia pozwala myśleć o przekładzie jako o działalności kształtującej i zmieniającej świat, której siła może być, choć wcale nie musi, innowacyjna i kreatywna. Przepisywanie może być również represyjne, a myślenie o jego manipulacyjnym potencjale w różnych procesach literackich „może pomóc nam poszerzać świadomość świata, w którym żyjemy”. Język poetycki jest kluczowym narzędziem w budowaniu tej świadomości, i nie rozstrzygając o tym, co kształtuje poetyckość Louise Glück i Boba Dylana, proponujemy rozmowę o kilku ich tekstach, w której nawiążemy też do tego, co jest – lub może być – przepisane. Niektóre z wierszy zestawimy z ich polskimi tłumaczeniami, by zaproponować przyjemność interpretacyjnego dociekania tego, jak dusza Glück „wypełza z drzewa”, czy też jak „All Along the Watchtower” Dylana może być tekstem - jak zauważył pewien krytyk - „o wszystkim, od wojny w Wietnamie po Armagedon”.